Thursday, December 13, 2012

PUISI takkan ku ulangi...

melangkah..
terus melangkah..
walau ku tak pasti kemana
arah nyer..

jangan lah biar aku terleka..
terleka oleh duniawi..
terleka hingga terhenti langkah ini..
ku pasti..
langkah yang ku ayunkan ini
belum ku pasti arahnyer..

ku tinggalkan kenangan sedihku..
meninggalkan jutaan yang mengharapkanku..
harapan ini janganlah diletakkan pada bahu ini..
kerna ku tak bisa..
tak bisa menyenangkan mu..

aku harus pergi..
pergi meninggalkan dunia ini..
dunia yang penuh fantasi..
janganlah ditanya lagi..
janganlah diharapkan lagi..
janganlah di patahkan lagi jalan2 berliku ini..
aku pasrah..

sudah ku pasrah dengan langkah ini..
membilang detik2 kepergian ku ini..
membilang jari2 hilang ku ini.
langkah ku semakin kelam..
langkah ku semakin pudar..

gelap..
tak bercahaya..
tak berkilau..
ku masih mencari..
mencari sinar harapan..
pimpinlah tanganku ini..
bawalah kemana pun engkau pergi..
aku sesat dalam jalan yang terang..
sesat hati ini..
berikan lah kesempatan..
airmata ini terus jatuh..
jatuh mengalir di sisi pipi ini..
apakah aku masih diperlukan..
biarlah bulan berbicara..
biarlah bintang menjadi saksi..
aku pasrah..

langkah semakin hilang punca..
langkah semakin gelap gelita..
ingin sekali ku membalut lukamu..
namun maafmu tak terungkai lagi..
aku yang merasa sangat berdosa.
berdosa menyakiti hatimu..
takkan ku ulangi..
takkan ku ulangi..

No comments:

Post a Comment